ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

Μια φορά έφτασε στη ζούγκλα μια κουκουβάγια που είχε ζήσει αιχμάλωτη και εξήγησε σε όλα τα ζώα της συνήθειες των ανθρώπων.

Έλεγε, για παράδειγμα, ότι στις πόλεις οι άνθρωποι ταξινομούσαν τους καλλιτέχνες με βάση την δεξιοτεχνία τους, με στόχο να ξεχωρίσουν τους καλύτερους σε κάθε τομέα - ζωγραφική, σχέδιο, γλυπτική, τραγούδι...

Η ιδέα να υιοθετήσουν τις ανθρώπινες συνήθειες κέρδισε τα ζώα και ίσως γι' αυτό οργάνωσαν αμέσως ένα διαγωνισμό τραγουδιού.

Δήλωσαν αμέσως συμμετοχή όλοι οι παρόντες, από το καναρίνι ως το ρινόκερο.Με την καθοδήγηση της κουκουβάγιας που είχε εκπαιδευτεί στην πόλη, αποφάσισαν ότι ο διαγωνισμός θα γινόταν με γενική μυστική ψηφοφορία όλων των διαγωνιζομένων.

Δηλαδή, η κριτική επιτροπή θα ήταν οι ίδιοι οι διαγωνιζόμενοι.

Έτσι και έγινε, όλα τα ζώα, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου, ανέβηκαν στο βάθρο και τραγούδησαν κερδίζοντας ένα μικρό ή μεγάλο χειροκρότημα του κοινού.

Μετά έγραψαν την προτίμηση τους σ' ένα χαρτάκι και το έριξαν, διπλωμένο, σε μια μεγάλη κάλπη που τη φύλαγε η κουκουβάγια.

Όταν ήρθε η στιγμή της καταμέτρησης, η κουκουβάγια ανέβηκε στην πρόχειρη σκηνή και με την βοήθεια δύο ηλικιωμένων πιθήκων, άνοιξε την κάλπη για να βγει το αποτέλεσμα εκείνης της "αδιάβλητης εκλογικής διαδικασίας "της γενικής και μυστικής ψηφοφορίας" που ήταν "υπόδειγμα δημοκρατίας", όπως είχε ακούσει να λένε οι πολιτικοί στις πόλεις.

Ένας από τους δύο γέροντες τράβηξε το πρώτο ψηφοδέλτιο και η κουκουβάγια, μπρος στην γενική συγκίνηση, φώναξε:

"Η πρώτη ψήφος, αδέλφια, είναι για τον φίλο μας το...γάιδαρο!!!"

Ξαφνικά, έπεσε σιωπή και ακολούθησαν μερικά χλιαρά χειροκροτήματα.

"Δεύτερη ψήφος, ο γάιδαρος"

Γενική σαστιμάρα

"Τρίτη...ο γάιδαρος"

Οι παρόντες άρχισαν να κοιτάζουν ο ένας τον άλλον, έκπληκτοι στην αρχή, με βλέμμα επιτιμητικό ύστερα και τέλος, όταν συνέχισαν να βγαίνουν ψήφοι υπέρ του γαϊδάρου, όλο και πιο ντροπιασμένοι, αισθάνονταν ένοχοι για την ψήφο τους.

Όλοι ήξεραν ότι δεν υπήρχε χειρότερη φωνή από το απαίσιο γκάρισμα του και ωστόσο η μία μετά τη άλλη οι ψήφοι των εξέλεξαν για καλύτερο τραγουδιστή.

Έτσι, μόλις τελείωσε η καταμέτρηση, βγήκε η απόφαση ύστερα από "ελεύθερη απόφαση της αδέκαστης επιτροπής κριτών", ότι ο γάιδαρος με το παράτονο και ενοχλητικό γκάρισμα ήταν νικητής.

Και ανακηρύχτηκε ως "η καλύτερη φωνή της ζούγκλας και των περιχώρων".

Η κουκουβάγια εξήγησε μετά τι είχε συμβεί.

Κάθε διαγωνιζόμενος, θεωρώντας τον εαυτό του αδιαμφισβήτητο νικητή, είχε δώσει τον ψήφο του στον χειρότερο του διαγωνισμού, που δεν θα αποτελούσε απειλεί για τη νίκη του.

Η εκλογή ήταν σχεδόν ομόφωνη, μόνο δύο ψήφοι δεν ήταν για τον γάιδαρο, η μια ήταν η δική του, και αυτό γιατί πίστευε πως δεν είχε τίποτα να χάσει, ψήφισε με ειλικρίνεια τη γαλιάντρα

Η άλλη, ήταν του ανθρώπου, που φυσικά και ψήφισε τον εαυτό του....

Αυτό σημαίνει μιζέρια στην κοινωνία μας.

Όταν νιώθουμε τόσο σπουδαίοι και δεν αφήνουμε χώρο για τους άλλους η ματαιοδοξία, η μικροψυχία μας κάνουν μίζερους όχι εγωιστές, αλλά μίζερους