Η ΑΡΚΟΥΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΠΟΥ

Η αρκούδα είναι το μεγαλύτερο αγρίμι των ελληνικών δασών, κι έτσι είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν γραφτεί ή ειπωθεί γι’ αυτήν μύθοι και τραγούδια.

Μια φορά – λέει η λαϊκή παράδοση – η αλεπού με την αρκούδα είχαν κάνει συντροφιά για να χαλούν μελίσσια. Η αλεπού φύλαγε βάρδια κι η αρκούδα έκανε επίθεση στις κυψέλες. Έτρωγε όσο ήθελε κι όταν χόρταινε, έπαιρνε μαζί της ένα μεζέ για την σύντροφο της.

Ύστερα από κάμποσο καιρό η αλεπού νόμισε πως μπορούσε και η ίδια να χαλάει μελίσσια και να μην περιμένει τ’ απομεινάρια της αρκούδας.

Πήρε λοιπόν μαζί της τα αλεπόπουλα μια μέρα και τράβηξε για τα μελίσσια. Συνηθισμένη απ’ τα κοτέτσια, άρχισε να αναποδογυρίζει τις κυψέλες αράδα. Πετάχτηκαν τότε οι μέλισσες σύννεφο, της έζωσαν το κορμί κι όπου φύγει-φύγει.

Όταν έφτασε τρομαγμένη στα μικρά της τους είπε: «Πάμε παιδιά μου, δεν είμαστε εμείς για τέτοιες δουλειές σαν την αρκούδα, εμείς κάνουμε μονάχα για καραούλια».