Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ

Πολύ πριν γεννηθεί το γνωστό παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας ο λύκος είχε γίνει ο πρωταγωνιστής στα παραμύθια των γιαγιάδων μας.

Όταν ο Χριστός έπλασε τα πρόβατα, λέει η λαϊκή παράδοση και βγήκε στο βουνό να τα βοσκίσει τόσο πολύ χάρηκε η ψυχή του ώστε πήρε μια φλογέρα κι άρχισε να λαλάει.

Άκουσε τότε ο Σατανάς κι όταν είδε τι γίνετε μαύρισε από το κακό του. Αμέσως έβαλε μπροστά το σατανικό του έργο. Έκοψε μια γκορτσιά και με το ξύλο της έφτιαξε το λύκο. Έλα όμως που δε στεκότανε στα πόδια του! Αναγκάστηκε τότε να προσπέσει στο Χριστό. «Αφεντικό θέλησα κι εγώ να κάνω ένα πλάσμα σαν τα δικά σου, αλλά δεν στέκει στα ποδάρια του. Δώσε του σε παρακαλώ ζωή και δύναμη και θα σε προσκυνήσω».

Ο Χριστός του είπε τότε: «πήγαινε να του φωνάξεις, σήκω πλάσμα μου επάνω και κάνε ότι σου πρόσταξε ο Χριστός». Ο Σατανάς πονηρεύτηκε, σκέφτηκε μήπως ο Χριστός πρόσταξε να τον φάει κι έτσι ανέβηκε σ’ ένα δέντρο, δίπλα στο ξύλινο πλάσμα του κι από εκεί του φώναξε.

«Σήκω πλάσμα μου και κάμε ότι σε πρόσταξε ο Χριστός». Ο λύκος ζωντάνεψε την ίδια στιγμή και χύμηξε κατά το δέντρο. Έφτασε όμως μόνο στο ν’ αρπάξει και να φάει το ένα πόδι του Σατανά. Από τότε λοιπόν λέει η παράδοση πως ο Σατανάς είναι κουτσός και τον λένε λυκοφαγωμένο.

Η ιστορία όμως δε σταματάει εδώ, όταν ο λύκος φάνηκε στα κοπάδια κι άρχισε να τα ρημάζει, έντρομοι οι τσομπάνηδες πήγαν στο Χριστό και ζήτησαν την προστασία του. Ο Χριστός τους είπε τότε να πετάξουν τα ραβδιά τους. Όπως κι έγινε. Άξαφνα τα ραβδιά τους έγιναν παράξενα πλάσματα που έμοιαζαν με τον λύκο. Έτσι γεννήθηκαν τα τσομπανόσκυλα που από τότε τον κυνηγάνε με μανία χωρίς ανάπαυλα.