Η ΣΟΦΗ ΑΛΕΠΟΥ

Για το τέλος, άφησα μια από τις λίγες ομολογουμένως ιστορίες που παρουσιάζουν την αλεπού σαν σοφή. Εδώ πρέπει να σας πω πως πρόκειται για αληθινό συμβάν.   Σε κάποια από τις διασκέψεις του Ο.Η.Ε. για τον αφοπλισμό των κρατών συζητούσαν για τις δυσκολίες που υπάρχουν για την επίλυση αυτού του θέματος. Τότε ο εκπρόσωπος μιας μικρής χωράς μια και οι μεγάλες δυνάμεις θέλανε να κρατήσουν αυτές τα όπλα και απλά να μην έχουν οι άλλοι διηγήθηκε έναν άγνωστο μέχρι τότε μύθο της αλεπούς για να παρουσιάσει τον λάθος τρόπο σκέψεις των αντιπροσώπων.

Κάποτε, είπε, αποφάσισαν τα ζώα να πάψουν να αλληλοσκοτώνονται και όρισαν για το σκοπό αυτό μια παν ζωική συνέλευση. Πρώτο μίλησε το λιοντάρι, «συμφωνώ με τη γνώμη σας είπε. Γι’ αυτό και προτείνω να καταργήσει ο ελέφαντας την προβοσκίδα του». Κι έδειξε το μεγαλόσωμο ζώο που στεκόταν δίπλα του μια και είναι γνωστό πόσο φοβούνται τους ελέφαντες τα λιοντάρια. 

Η συζήτηση συνεχίστηκε με τις προτάσεις για κατάργηση όλων των επιθετικών αμυντικών όπλων των ζώων, τα κέρατα των ταύρων, τα νύχια της τίγρης, το ράμφος των αετών, οι χαυλιόδοντες των αγριόχοιρων κλπ. Έτσι θα σταματούσε το αλληλοφάγωμα μεταξύ τους και θα γίνονταν όλοι αρνάκια…

Τότε πήρε το λόγο η αλεπού. «δεν φταίνε τα κέρατα, τα νύχια και τα δόντια, είπε. Φταίνε μοναχά τα κεφάλια σας. Γιατί μέσα σ’ αυτά γεννιέται η σκέψη κι απόφαση για την επίθεση και το αλληλοφάγωμα. Γι’ αυτό, αν θέλετε να βασιλέψει η ειρήνη στο βασίλειο μας πρέπει να κόψετε τα κεφάλια σας.

Έτσι η σοφή – αυτή τη φορά αλεπού – τοποθέτησε ορθά τη ρίζα του μεγάλου κακού των πολέμων, ζώων και ανθρώπων.