Για την νυχτερινή της ζωή
(νυχτόβιο) υπάρχει μία λαϊκή παράδοση.
Η νυχτερίδα λέει, ήτανε
άνθρωπος κι έκανε κάποτε μαζί με τον συνεταίρο του το Βάτο, μεγάλη εμπορική
επιχείρηση. Άνοιξαν, με δανικά και γραμμάτια ένα πολύ μεγάλο κατάστημα με ότι
είδος υφάσματα υπήρχαν.
Οι δουλειές τους πήγαιναν
πολύ καλά. Μια όμως νύχτα άγνωστοι κλέφτες μπήκαν και ρήμαξαν το μαγαζί τους.
Τα σήκωσαν όλα. Τους πήραν τότε σβάρνα οι δανειστές τους.
Οι δυο τους άρχισαν να
κρύβονται και να θρηνούν. Ο Θεός τελικά, λυπήθηκε τους δύο άμοιρους συνεταίρους
και τους μεταμόρφωσε, τον έναν σε νυχτερίδα και τον άλλον σε αγκαθωτό θάμνο, το
βάτο. Από τότε η νυχτερίδα κρύβετε όλη την ημέρα στις σπηλιές και τις κουφάλες
των δέντρων για να μην τη βρουν οι δανειστές που την κυνηγούν ακόμα.
Ο άμοιρος, πάλι βάτος
πιάνει στράτες και μόλις περάσει δίπλα του διαβάτης, τον πιάνει με τα’ αγκάθια
του, για να δει μήπως τα ρούχα του είναι από τα κλεμμένα δικά του υφάσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου