Μια Ηπειρωτική παράδοση λέει
πως, στον άδεντρο και κατάξερο τόπο, στον οποίο είναι κτισμένο το ηρωικό Σούλι,
τ’ αγριογούρουνα άνοιξαν πηγάδια κ’ έβγαλαν νερό. Πραγματικά δε ακόμα και
σήμερα στα ερείπια του Σουλίου σώζονται τα’ ανοίγματα πλήθους τέτοιων πηγαδιών.
Λέγεται μάλιστα πως το νερό των πηγαδιών αυτών ήτανε αψύ, ώστε θέριευαν τα
Σουλιωτόπουλα.
Γι’ αυτό οι Τούρκοι
αργότερα, μετά την καταστροφή του από τον Αλή Πασά, δεν επέτρεψαν να κτισθεί
πάλι το Σούλι. Από το φόβο μήπως το νερό ξαναγεννήσει Μποτσαραίους,
Τζαβελαίους, Μαλαμαίους, Δράκους, Δαγκλήδες και Σαμουήλ…
Γύμνια και ξεραΐλα βασιλεύει
και σήμερα στα χαλάσματα του αθάνατου Τετραχωρίου. Μια μαρμάρινη αναθηματική
στήλη διαιωνίζει την λεβεντιά του μ’ αυτούς τους λιτούς στίχους:
Σούλι, στα μαρμαρένια στήθια
σου
Πλάτανοι δεν τριχώνουν
Ή φράξα και πυξάρια
Λίγοι βλαστοί απ’ τα σπλάχνα
σου
Αμάραντοι φυτρώνουν
Τους λένε παλικάρια!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου