Σύμφωνα με μια λαϊκή
παράδοση, ο σκαντζόχοιρος ήταν κάποτε άνθρωπος. Όταν αρρώστησε η μάνα του τον
ειδοποίησε να τρέξει κοντά της. Εκείνος της μήνυσε, πως δεν ευκαιρούσε, γιατί
έβαζε παλούκια στο φράχτη του αμπελιού.
Η μάνα του βαρυγκώμησε τότε
και τον καταράστηκε: «στο κορμί σου να φυτρώσουν όλα αυτά τα παλούκια».
Την κατάρα αυτή της μάνας
μεταφέρει ο Βιζυηνός σ’ ένα ποίημα του:
Πάνε και πες του γιόκα μου
να ‘ρθει να με κοιτάξει
Που δεν μπορώ
Πήγε και ήρθε και λαλεί, τ’
αμπέλι του θα φράξει
Δεν έχει καιρό
Οι βάτοι να φυτρώσουνε στο
σώμα του
Είπ’ εκείνη, για παντοτεινά
Και τότε ο κακογιός
σκαντζόχοιρος εγίνη
Φεύγει στα βουνά
Από τότε ο σκαντζόχοιρος
γυρίζει τις νύχτες στους λόγγος, στα χωράφια, τους κήπους και τα περιβόλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου