ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ ΚΙ Ο ΤΣΕΛΙΓΚΑΣ

Στην Ήπειρο η λαϊκή παράδοση διηγείται πως το αηδόνι ήτανε κάποτε τσέλιγκας κι έβοσκε ο ίδιος του το τρανό κοπάδι με τα πρόβατα. Μια μέρα σ’ ένα πανηγύρι γλέντησε τόσο πολύ που το βράδυ έπεσε σε βαρύ ύπνο.

Ένιωθε τόσο κουρασμένο τον εαυτό του, που πέφτοντας για ύπνο είπε: «Θεέ μου κάνε να κοιμηθώ ίσα με τ’ Αγιωργιού. Τότε να ξυπνήσω». Ο Θεός ικανοποίησε το αίτημα του και κοιμήθηκε πραγματικά μήνες ολόκληρους.

Το κοπάδι του ακυβέρνητο τόσο χρόνο, δεν έπαθε το παραμικρό χάρη στα δυο άξια και πιστά σκυλιά του. Την Τσίλα και τον Τσιβέλη. Κι όχι μονάχα δεν έπαθαν κακό αλλά πλήθαιναν κι έγιναν αμέτρητα. Σαν τα είδε τ’ αηδόνι όταν ξύπνησε χάρηκε και σαν δεν είχε τι να τα κάνει τόσα πολλά πρόβατα αποφάσισε και τα πούλησε.

Έλειπαν τα σκυλιά την ώρα που τα πούλησε. Όταν το καταλάβανε του κάνανε μεγάλα παράπονα.

Ο τσέλιγκας κατάλαβε τότε το λάθος του. Μετάνιωσε κι αυτός για τη λύπη που έδωσε στους δυο πιστούς του φύλακες. «Θεέ μου, - είπε – κάνε με πουλί να πετώ ψηλά κι από εκεί ν’ αγναντεύω το κοπάδι μου».

Ο Θεός τον άκουσε και πάλι, έτσι, τον μεταμόρφωσε σε αηδόνι. Από τότε κράζει κάθε άνοιξη τους φύλακες του κοπαδιού του «τσίλα, τσίλα… τσιβέλι, τσιβέλι… τσα, τσα!!!».

Έτσι σφυρίζοντας και σαλαγώντας νομίζει φυλάει ακόμα τα πρόβατα του.