Ο ΑΕΤΟΣ ΚΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ

Μια άλλη παράδοση διηγείται με ποιο τρόπο τα πουλιά, έβαλαν βασιλιά τους τον αετό. Στην μεγάλη γενική σύναξη τους, πολλά από τα πουλιά διεκδίκησαν τη θέση του βασιλιά.

Πρώτο έλαβε το λόγω το παγώνι, «το κυριότερο χάρισμα για έναν βασιλιά πρέπει να είναι η ομορφιά», είπε και φούντωσε την ουρά του με τα πράσινα και γαλάζια του φτερά.

Ύστερα, μίλησε η κουκουβάγια, «όχι η ομορφιά. Η σοφία είναι που χρειάζεται ένας βασιλιάς για να είναι ικανός. Μην ξεχνάτε πως επιπλέον βλέπω και την νύχτα».

Το χελιδόνι και το περιστέρι ισχυρίστηκαν με τη σειρά τους πως πετάνε με την μεγαλύτερη ταχύτητα απ’ όλα τα πουλιά. Το αηδόνι, θύμισε σε όλους πως το κελάηδισμα του μαγεύει όλη την πλάση την άνοιξη.                   

Μίλησαν με τη σειρά τους όλα τα πουλιά για τα δικά τους χαρίσματα. Τελευταίος μίλησε ο αετός: «αυτό που μας κάνει να ξεχωρίσουμε απ’ τ’ άλλα πλάσματα του Θεού, είναι μονάχα τα φτερά μας… με αυτά υψωνόμαστε στους ουρανούς και τους εξουσιάζουμε. Γι’ αυτό πρέπει να γίνει βασιλιάς το δυνατότερο πουλί, αυτό που πετάει πιο ψηλά».

Έτσι, ανακηρύχθηκε βασιλιάς ο αετός.