Είναι ίσως η πιο γνωστή
ιστορία απ’ όλες των πουλιών που έχει σώσει η Ελληνική παράδοση.
Η δεκαοχτούρα ήταν φτωχή
κόρη, αλλά πολύ όμορφη και γι’ αυτό καλοπαντρεύτηκε με κάποιο καλό
νοικοκυρόπουλο του χωριού της που ήταν ράφτης. Η πεθερά όμως ήταν στρίγγλα.
Ανοίγω εδώ μια παρένθεση για να σημειώσω πως η λαϊκή παράδοση σε καμία
περίπτωση δεν αναγνωρίζει καλή πεθερά.
Όλες κακούργες που
βασανίζουν τις νύφες τους. Μια τοπική παροιμία μάλιστα λέει: «όσες πράσινες
φοράδες, τόσες καλές πεθεράδες…».
Έτσι λοιπόν κι η πεθερά της
δεκαοχτούρας ήταν κακιά και μοχθηρή. Βασάνιζε τη νύφη της πάντοτε και ζητούσε
αφορμές να την παιδεύει.
Μια μέρα την έστειλε στο
φούρνο με μια τεράστια πινακωτή με 18 σταρένια καρβέλια. Όταν ψήθηκαν πήγε να
τα πάρει. Μοσχοβολούσε η πινακωτή.
Μόλις έφτασε στο σπίτι η
πεθερά της, χύμηξε να μετρήσει τα καρβέλια. Τα βρήκε 18, σωστά. Για να παιδέψει
τη νύφη όμως, φωνάζει το γιο της και του λέει πως τα καρβέλια που αυτή είχε
δώσει στη νύφη ήταν 19 και πως περνώντας από το σπίτι της μάνας της, της έδωσε
ένα.
«Τι την κρατάς την
παλιογυναίκα, μας κλέβει το ψωμί, μας κλέβει το σπίτι μας. Πήγε στο φούρνο με
19 καρβέλια κι έφερε 18»
«Που είναι το άλλο
καρβέλι?», ρωτάει ο άντρας της…
«18 ψωμιά είχα πάει στο
φούρνο», αποκρίνεται εκείνη…
Δεν χάνουν καιρό πεθερά και
ο άντρας της κόρης της ρίχτηκαν μαζί για σκοτωμό. «Παναγιά μου!!! Σώσε με»,
φωνάζει τότε η άμοιρη νύφη!!!. Η Παναγία τη λυπήθηκε και την έκανε πουλί.
Από τότε πιάνει τις κορφές
των δέντρων, τις στέγες των σπιτιών και φωνάζει συνεχώς των αριθμό των
καρβελιών.
Δέκα α οκτώ
Δέκα α οκτώ
Σε πολλά μέρη δε οι
γυναίκες, όταν ακούν τη φωνή της δεκαοχτούρας λένε με συμπόνια: «Ναι κυρά μου
δεκαοχτώ… ας το αρνιέται η κακούργα η πεθερά σου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου